پروتز سینه یا ایمپلنت سینه یا Augmentation Mammoplasty، به معنای بازسازی سینه از طریق افزایش حجم آن است که ازجمله پرطرفدارترین عمل های جراحی زیبایی است که سال هاست ن زیادی در سرتاسر جهان به آن تن داده اند. از پروتز سینه جهت ایجاد سینه های بزرگتر و حجیم تر یا جایگزینی حجمی از سینه که در حین شیردهی، حاملگی، کاهش وزن و سوءتغذیه یا عواملی مثل سرطان یا ضربه از بین رفته، استفاده میکنند. با ما در ادامه این مقاله از عروس ما” همراه باشید تا با عمل جراحی پروتز سینه و مزایا و معایب آن آشنا شوید.
اولین عمل پروتز سینه در سال ۱۹۶۲ و توسط دو جراح پلاستیک پیشگام به نام های فرانک گرو و توماس کرونین انجام شد. این عمل پروتز سینه نقطه تحولی در جراحی پلاستیک بود و باعث شد تا پروتز سینه به تدریج در تمامی کشورهای جهان رواج پیدا کرده و تبدیل به یکی از محبوب‌ترین عمل های جراحی زیبایی شود. این رشد نجومی و محبوبیت روز افزون پروتز سینه موجب شد تا هیئت مسئول در زمینه دستگاه های جراحی پلاستیک در FDAA رسیدگی ها و بررسی های خود را در زمینه ایمنی و کارآمدی پروتز سینه افزایش دهد تا مطمئن شود که سلامت داوطلبان این عمل در خطر نمی افتد.
همچنین نگاهی کوتاه به سه دهه گذشته نشان میدهد که جهت تنظیم مقررات برای پروتز سینه اقداماتی جدی توسط FDA صورت گرفته است. دنبال کردن این دوره زمانی نشان میدهد که کنترل های زیادی صورت گرفته و دستورالعمل های سرسختانه ای برای پروتز سینه صادر شده تا ایمنی و سلامت کامل داوطلب تضمین شود. در حال حاضر نیز وقت و انرژی زیادی صرف تحقیقات در زمینه پروتز سینه می شود.
بزرگ کردن سینه بوسیله ی جراحی، یک عمل زیبایی ایمن و با حداقل تهاجم است که در پروسه ای یک تا دو ساعته تحت بیهوشی عمومی انجام می شود.با این همه به توصیه ی پزشکان متخصص، پیش از مهیا شدن برای انجام این عمل جراحی بهتر است فرد متقاضی در یک جلسه مشاوره به همراه پزشک جراحش شرکت کند و مواردی همچون روش های مختلف بزرگ کردن سینه و اندازه و نوع پروتز براساس شکل بدن فرد مشخص شود.
انتخاب پروتز معمولا با توجه به پهنای سینه، ارزیابی پوشش نسج نرم سینه و بافت سینه صورت میگیرد.برخی از افرادی که به دلیل بیماری یا موارد دیگر مجبور به عمل پروتز سینه هستند، ممکن است از این عمل حس خوبی نداشته باشند و تصور کنند که شکل طبیعی بدنشان را از دست میدهند. اما معمولا با گذشت زمان و بعد از انجام عمل احساس بهتری نسبت به این تغییرات پیدا میکنند.
در عمل جراحی پروتز سینه پزشک جراح برای وارد کردن پروتز برش ها را در سه محل متفاوت، یعنی زیربغل، هاله دور سینه (بافت اطراف نوک )، دور ناف یا چین زیر سینه ایجاد میکند. سپس پروتز را پس از ایجاد برش از بالا یا پایین عضله ی دیواره ی قفسه سینه وارد بدن میکند. بدن پروتز را در جای وارد شده نگه میدارد و از جابجا شدن آن زیر پوست جلوگیری میکند. پزشک جراح، برش را پس از قرار دادن پروتز در جای مناسب می بندد و بخیه میزند.
با انجام عمل پروتز سینه، میتوان به نتایج زیر دست پیدا کرد:
توجه داشته باشید که به طور کلی عمل های جراحی پلاستیک به دو دسته کلی عمل های بازیابی و عمل های زیبایی تقسیم می شود.جراحی بازیابی و بازسازی سینه که عموماً پس از سرطان سینه انجام می شود در دسته اول قرار میگیرد، اما جراحی افزایش حجم سینه جزء جراحی های پلاستیک با هدف زیبایی قرار میگیرد.
جالب است بدانید بر اساس تحقیقاتی که دانشگاه فلوریدا پیرامون عمل پروتز سینه انجام داد و در مجله پلاستیک سرجری نرسینگ چاپ شد، این عمل نقش بسزایی در بالا بردن اعتماد به نفس افراد داشته است و همچنین احساس آنها را نسبت به جاذبه نه شان بهبود بخشیده است.
نیمی از افراد داوطلب انجام پروتز سینه خانم هایی هستند که سینه هایشان هیچگاه رشد کافی را نداشته است، به این عارضه میکروماستیا یا عدم رشد کافی سینه می گویند. در این حالت شکل سینه ها شبیه به سینه های پسران نابالغ می باشد. برخی خانم ها نیز دارای سینه های نامتقارن می باشند، یعنی سینه ها چه از لحاظ سایز و چه از لحاظ شکل با یکدیگر تفاوت دارند. این مشکلی متداول در بین خانم هاست که باعث خجالت زدگی آنها نیز می شود.
آنها احساس میکنند که سینه هایی بدشکل دارند و فرم بدنشان طبیعی نیست؛در واقع تصوری ناخوشایند که از بدن خود دارند که البته این موضوع ربطی به مشکل اعتماد به نفس ندارد. این خانم ها میخواهند که این قسمت از بدنشان طبیعی تر به نظر برسد و لباس بهتر بر تن شان بنشیند.خانم هایی که عمل پروتز سینه را انجام داده اند اذعان دارند که پس از آن از بدن و اندام خود رضایت بیشتری داشته و اعتماد به نفس بالاتری پیدا کرده اند.
براساس میزان برجستگی، پروتزهای سینه سه نوع هستند:
پروتزهای سینه به دو نوع کلی تقسیم می شوند؛که عبارتند از:
پروتزهای سینه از سه جنس تولید می شوند که تفاوت چندانی از نظر کیفی ندارند اما از نظر هزینه ی عمل، احساس راحتی با آن و جای شکاف با هم تفاوت دارند و بنابر شرایط بیمار پزشک یکی از آنها را انتخاب میکند:
پروتزهای سینه آب نمکی گرد هستند و با آب نمک استریل یا سالین پر شده اند. پروتز سینه آب نمکی دارای جداره ای سیلیی و غیرقابل نفوذ هستند، از پروتزهای سیلیی سفت تر هستند، در صورت پاره شدن تخت و صاف می شود و مایع درون آنها طی فرایندی طبیعی جذب بدن می شود چون این مایع به‌طور طبیعی در بدن وجود دارد، پس مشکلی برای سلامتی ایجاد نمیکند.
تذکر مهم: نکته ی دیگر اینکه استفاده از پروتزهای سالین یا آب نمکی برای افراد زیر ۱۸ سال توصیه نمی شود.
پروتز سینه سیلیی از ترکیبات مختلف سیلی ساخته شده اند و شبیه ژل چسبنده هستند. با توجه به امنیت بیشتر این پروتزها، به نظر میرسد که انتخاب نخست خانم ها برای پروتز سینه، پروتزهای سیلیی هستند. دلیل این امر شبیه تر بودن آنها به بافت سینه است. علاوه بر این در صورت صدمه دیدن این پروتزها از بین نمیروند و ژل های درون پروتز به فضای اطراف یا لایه های دیگر پروتز وارد می شوند.در صورتیکه از پروتز سینه سیلیی استفاده کرده‌اید، معاینه ی منظم توسط پزشک امری ضروری است. حداقل سن برای استفاده از پروتزهای سینه سیلیی ۲۲ سال است.
آن دسته از افرادی که جراحی پروتز سیلیی داشته اند لازم است که سه سال بعد از عمل جراحی، MRI انجام دهند. بعد از آن هر دو سال یکبار لازم است برای بررسی پارگی بی صدای پروتزهای سیلیی MRI انجام شود.
در صورتی که پروتزهای سینه Gummy Bear پاره شوند، به هیچ عنوان دچار تغییرات ظاهری نخواهند شد و از این جهت به آنها پروتزهای ثابت میگویند. این پروتزها در بدن بجای گرد بودن، دارای شکل هستند و در قسمت پایین از برجستگی بیشتری برخوردارند. تراکم سیلی در این نوع از پروتزها بالاست و در نتیجه سفت تر هستند و به همین دلیل آسیب دیدگی در آنها کمتر است.بزرگترین عیب پروتزهای ثابت این است که برای قرار دادن این پروتزها نسبت به انواع دیگر باید برش های بیشتری در پوست ایجاد شود.
این مقاله از بخش روانشناسی ازدواج می باشد و کامل این مقاله را در عروس ما و در مقاله پروتز سینه بخوانید.
درباره این سایت